Enkele voorbeelden:
Eén miljard mensen gaan elke dag met honger naar bed
Eén miljard mensen leven in sloppenwijken
Tweeënhalf miljard mensen hebben geen toegang tot drinkwater, WC of riolering
Daardoor sterven er elke dag 20.000 kinderen
Terwijl elke minuut er een vrouw sterft in het kraambed
In Latijns Amerika verdient de rijkste 1 % 400 keer meer dan de armste 1 %
De rijkste 1 % van de wereld bezit ook 32 % van de rijkdom op aarde
En 60 tot 80 miljoen mensen werken als 'slaven': boeren, mijnwerkers, meiden
Tussen 1970 en 2010 is er uit Afrika een kleine 1000 miljard $ illegaal weggevloeid
Afrika kreeg in 2009 ongeveer 40 miljard 'ontwikkelingshulp'
1,4 miljard mensen in ontwikkelingslanden leven in extreme armoede (minder dan 1,25 $/dag)
Tien miljoen mensen hebben samen een financieel belegbaar vermogen van 39.000 miljard $.
Hoelang wachten we nog op die millenniumdoelstellingen?
Dag mevrouw Mestrum,
BeantwoordenVerwijderenIk heb net uw interview gehoord op Radio 1 bij Koen Fillet en Sven Speybrouck. U brengt een fascinerend verhaal omdat u een stelling durft in te nemen die misschien niet graag gehoord is, maar waarbij u toch de consequenties durft na te gaan. En u oplossingen aandraagt.
Ik vraag me dan ook af: u maakt hier een lijstje van feiten waaruit terecht blijkt dat de wereld er echt niet goed aan toe is. Aangezien het vast nog slechter kon en niet alles slecht gaat, kunt u ook zo'n straf lijstje maken met voorbeelden van dingen die nu goed gaan en die we absoluut moeten behouden?
U geeft al aanzetten in uw artikels op deze blog, maar zo'n lijstje, met sprekende feiten, daar ben ik benieuwd naar.
Uw moed werkt inspirerend, uw professionalisme aanstekelijk, net zoals uw zin om oplossingen te bedenken en mensen uit te dagen tot het verzinnen van oplossingen. Waarvoor dank.
Vriendelijke groeten,
Hannes Couvreur
Bedankt Hannes.
BeantwoordenVerwijderenEen lijstje maken is altijd gevaarlijk. Maar je kan wel landen zien die redelijjk succes hebben met hun ontwikkelingsproces en dan zie je dan die de recepten van de Wereldbank en het IMF niet hebben gevolgd.China en de Zuidoostaziatische landen zijn de beste voorbeelden. De Westeuropese landen zijn erin geslaagd om te doen wat een aantal VN-instellingen nu voorstellen: een transformatief sociaal beleid dat in een positieve wisselwerking staat met het economisch beleid. Sociaal beleid mag niet residueel zijn, maar vormt de kern van een goed economisch beleid.Bovendien kan onze naamloze solidariteit inderdaad model staan voor wat we mondiaal nodig hebben.